 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Сонца скача па галінах аблокаў, як жоўтая малпа.
У вадзе – дзеці – будучыя манархі,
Сьмеючыся, пазначаюць сваю тэрыторыю.
Пляж цячэ, як разьліты мёд, і хвалі
Пускаюць сьліну і аблізваюць бераг,
На вадзе – хлопчыкі – будучыя магі,
Пэндзьлікамі між ног малююць сонцы.
Толькі захлынуўшыся, ты разумееш,
Што ўся соль зямлі – у акіянскай вадзе,
Што рыбы
Ў прыроднай валюце – дробная манэта,
Якую няцяжка здабыць, ня тое што птушкі –
Папяровыя грошы, якім усё дазволена.
Яны нават вецер паставілі ракам
І па яго сьпіне спускаюцца да вады,
І там пакідаюць вадзяныя знакі.
Ты зьлізваеш з вуснаў салёны мёд,
І паветра прыліпае да насьліняўленай скуры
І курчыцца на ёй, як у павуціньні муха.
У вадзе – дзеці – нашчадкі малпаў
Бессаромна мочацца на люстэрка Бога.
2005
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
